شکار

در خطه سر سبز شمال و روستای من روشهای زیادی برای شکار رفتن وجود دارد که شرح مختصری درباره شکار مرغابی به وسیله تور و اسلحه شکاری می نویسم .

از خاطرات به یاد ماندنی شمال ، می توان به شکار رفتن و سر زدن به نمه اشاره کرد . 

 نمه خانه ای کوچک است که در مزرعه درست می شود . جایی برای پنهان شدن شکارچی در زمان شکار است )‌ 

  نمه درست کردن مختص کسانی است که به دفعات شکار می روند و علاقه بسیار دارند .

در عکس هایی که مشاهده می کنید نمه را نشان می دهد که چگونه آماده و استتار شده . سوراخهای موجود در بدنه این خانه جهت دیدن بیرون و تیر اندازی است . حیاطی پر از آب به نام کاسی که توری به صورت ماهرانه در آن جا سازی شده و به وسیله طنابی تا نمه کشیده شده است که به آن فکش می گوییم . سه طرف این حیاط را تورهای بلند احاطه کرده اند و چندین اردک پلاستیکی در آن جا ساز می باشد . 

اردک های پلاستیکی به این منظور در کاسی قرار داده می شود که مرغابی ها با دیدن آنها به امید برکه آب و استراحت گاه در این منطقه به زمین بنشینند .   

 

 

شکارچی در کنار نمه چندین لانه اردک هم دارد ، این اردکها از دانه هایی که در هنگام برداشت محصول در زمین باقی مانده است تغذیه و در زمین پهناور و بدون مرز زندگی می کنند . می توان گفت که تعداد این اردکها در هر نمه به ۳۰۰ الی ۴۰۰ عدد هم می رسد و جهت شکار به شکارچی کمک می کنند و روزانه تعداد زیادی تخم اردک از این نمه ها جمع آوری می گردد .   

 

 

مزارع کشت برنج در روستای من بعد از برداشت خالی بوده و تا کشت بعدی هیچ استفاده ای نمیشود . از این رو چراگاه مناسبی برای گاوها از علفها و ساقه های برنج می شود و همچنین محلی برای دام تینی و شکار است . در زمانی که قرق اسلحه باشد شکارچی از روش دام تینی برای شکار استفاده می کند .  

(قرق اسلحه یعنی ممنوعیت استفاده از اسلحه . چون در هنگام مهاجرت مرغابی ها از سر و صدا شلیک اسلحه جلوگیری می گردد تا در مسیر پرواز آنها انحرافی پیش نیاید و همه از این امر پیروی می کنند )  

(دام تینی پهن کردن تور ماهی در آسمان است که برای شکار پرندگان استفاده می شود . به این صورت که دو نی بلند (‌که ما لوله می گوییم )‌را در متراژ مناسب که اندازه تور موجود می باشد در زمین مستقر کرده و چهار گوشه تور را به این نی ها وصل می کنیم . مانند درست کردن تور والیبال با این تفاوت که این تور خیلی بلند تر نصب می شود )   

مرغابی ها در شب از ارتقاع پایین تری برای پرواز استفاده می کنند و این باعث به دام افتادن آنها در تور میشود . در صورتی که شکار در فاصله بیشتر در حال پرواز باشد شکارچی از اردکهایی که دارد استفاده می کند . در این مورد چند اردک جهت طعمه به آسمان فرستاده می شود و مرغابی ها را به نمه می کشاند . این روش در زمانی اتفاق می افتد که استفاده از اسلحه برای عموم ممنوع است و هم شکار پرنده زنده لذت و قیمت بیشتری دارد. اردکهای فریبکار مرغابی ها را به نمه می کشانند و تور مخفی کاسی از نمه کشیده می شود و تمام مرغابی ها زنده به دام می افتند .    

وقتی اسم شکار گفته می شود بدون شک اسلحه یکی از چیزهای می باشد که در ذهن ما نقش می بندد . اسلحه شکارچی تقریبا همیشه با او می باشد حتی در زمان ممنوعیت استفاده از اسلحه . شکارچی با اسلحه ای که در اختیار دارد جهت دفاع شخصی از حیوانات وحشی نیز استفاده می کند . معمولا اسلحه ها دو لول ، تک لول و سرپر است و پوکه این اسلحه ها از تعداد زیادی ساچمه تهیه میشود و در هر شلیک به طرف کاروان مرغابی ها تعداد زیادی ساچمه روانه می شود . با درنظر داشتن اینکه در همین حال چندین شلیک هم از طرف شکارچیان دیگر انجام می شود . 

 

خلوه نان

امروز طریقه تهیه نان محلی که به نام  خلوه نان معروف است را برای شما توضیح میدهم . (‌خلوه به زبان ما هست و همان سبزی شنبه لیله می باشد که دانه های شنبه لیله بعد از سابیده شدن جهت خوشمزه و خوش بو کردن این نان استفاده می شود )‌  

 برای پختن این نان احتیاجی به تنور نیست و همین طور که در عکس هم مشاهده می کنید از دو تا بلوک و هیزم جهت آتش و وسیله ای که از خاک رس درست شده است و با نام طوه می شناسیم، استفاده می شود ( لازم به ذکر است که از اجاق گاز و پیکنیک هم برای تنورش می توان استفاده کرد و  طوه یا توه همان تابه هست که به زبان ما به این صورت گفته میشود )  

 

مواد لازم برای این نان :  

- کدو - آرد گندم - آرد برنج - شکر - آب  

 طرز تهیه نان :  

کدو حلوایی را بعد از پوست کندن با شکر می پزیم . بعد از این کار کدوی پخته شده را خوب له می کنیم و همچین کمی آب و آرد گندم به اندازه دو پیمانه و آرد برنج به اندازه یک پیمانه و پودر خلوه به آن اضافه می کنیم و خوب هم می زنیم تا در هم رفته و جا بیفتد . خمیر به دست آمده را ورز می دهیم مانند تمام خمیرهایی که برای نانها و کیکها استفاده می شود . آنگاه خمیری با رنگ زرد که بخاطر کدو می باشد به دست می آید .  

خمیر را به چانه های کوچک در آورده و با دست به صورت دایره ای در می آوریم و آنگاه با وردنه آن را خوب گرد و نازک می کنیم . اندازه این نان به قطر حدود ۲۰ سانتیمتر می باشد . (‌وردنه وسیله ای چوبی که مخصوص نازک کردن خمیر نان با اندازه های متفاوت است که قبلا جهت نانواییها هم استفاده می شد ولی در حال حاضر به خاطر پیشرفت دستگا هها دیگر استفاده نمی شود . )‌ 

  

 

  

  

همزمان با آماده کردن خمیر تا نان فردی دیگر هم در کنار تنور به آماده کردن آتش و گرم کردن طوه مشغول می باشد . نان را بر روی طوه گذاشته و بعد از چند دقیقه آن را برای اینکه طرف دیگرش هم پخته شود بر می گردانیم در مرحله آخر آن را روبروی آتش مستقیم نگه می داریم . با این عمل نان به صورت بادکنکی از داخل باد می شود و کمی هم برشته تر .  

 

  

  

   

خلوه نان شیرین هست و هیچ احتیاجی به هم خوری با مواد غذایی دیگر ندارد . 

 من اگر بدانم که یکی از همسایه ها در منزل در حال پختن این نان هست حتما برای گرفتنش به خانه شان می روم . 

 چون بسیار خوشمزه است و نمی شود از آن گذشت .